Ah, gelukkig. Ik vond je al meer het type dat in de lunchpauze de Elfstedentocht rijdt, onderweg hier en daar een uitstrijkje maakt en een paar wintertenen afzet, en bij thuiskomst weer in z'n stoel ploft, een flinke boer laat en 'volgende patiënt' roept. Ik zat dus in de goede richting.