De mensen in Rotterdam waren ontzettend vriendelijk, maar niet bijzonder behulpzaam. Ze wisten namelijk niets. Ze bleef maar doorgaan over hoe het zulke geweldige stoffen waren van een zeer fijne Egyptische katoendraad. Gezegend door de engelen en meer van dat soort mediapraat. Ik had haar nog gezegd dat ik wel eens eerder Thomas Mason en Albini heb gehad, maar dat maakte weinig uit.
Ik vroeg of mevrouw wist waar het werd gemaakt, maar toen kreeg ik de geschiedenis van Profuomo over mijn dak. Dat het is begonnen bij meneer Michaelis (ja, van de Bijenkorf-das) die een groothandel in dassen is begonnen die later shirts ging produceren. Ze maken alles zelf. Met de hand. In Italiλ. Right....
Op het shirt staat: "Produced in the EU", maar dat is niet zo veel waard. Ik heb geen idee of het linnen shirt ook van Albini was, maar het voelde wel mooi zacht. Ik had haast het linnen shirt meegenomen.