Zo. Even een weekje business and pleasure in Praag. Geen sartoriale ontdekkingen -- vind het sowieso een beetje een achterlijke stad. De PC aldaar, Pařziská, biedt het decor voor de grote merken, maar het assortiment bestaat helaas uit de meer opzichtige stukken van een collectie.
De National Gallery is wel een bezoekje waard. Een imposant retestrak gebouw waarin mooie werken van de bekende impressionisten, een prachtige Klimt en twee handen vol Picasso's hangen, plus een aantal krampachtige pogingen tot originaliteit, in de volksmond: hedendaags, of in de geletterde volksmond: contemporain. Een cultuurbarbaar ben ik niet, maar als ik dit soort werken zie dan is zo'n subsidiestopje voor een jaartje of tien geen slecht idee. Ik ben die huppelende Rietveldtrutjes een beetje beu. Laat het maar even een tijdje ondergronds gaan, en weer sterk ontspruiten. 'Als je de vleugels van de verbeelding afknipt, komt deze twee keer zo groot weer terug.' Uiteraard onstaat kunst uit de bevlieging, maar zonder de overige 99% hard werk en constante productie, zal je altijd een natte scheet in een drassig polderlandschap blijven, solliciterend naar een kuurtje antidepressiva van een babyboom-psych met een hippe bril, een iets te ruim jasje en een iets te strakke zwarte broek in een glimmende weving van Boss (zo zien ze d'r uit tegenwoordig, ja, en dan wel met een heel algemene kop en een net-niet-cabrio, zo'n Eos). Met andere woorden: ga gewoon eens werken! Dat dacht ik toen even. Dus.
Het dansende gebouw van Gehry vind ik eigenlijk ook maar een lachertje, maar dat is persoonlijk. Het hotel, Carlo IV, een omgebouwd bankgebouw, was fantastisch. Een aanrader dus. Ik waande mij in een chic kuuroord in een Duitse plaats eindigend op -bad, maar het zou ook zo Baden Baden kunnen zijn.
Edit: een plaatje van de lobby --
