Stijlforum

I like it! Mooie collectie

https://www.tijd.be/dossier/ontbijt/fokke-de-jong-ceo-van-suitsupply-ik-ben-geen-persoon-met-hobby-s-of-zo/10537540.html

Succesverhaal wordt wat sleets.

Fokke de Jong in De Tijd: https://www.tijd.be/dossier/ontbijt/fokke-de-jong-ceo-van-suitsupply-ik-ben-geen-persoon-met-hobby-s-of-zo/10537540.html?_sp_ses=efa02519-5dca-480f-beb7-efa9dc8ff9a5

Hij begon zijn maatpakken te verkopen in een Nederlands snelwegrestaurant. Vandaag reist de CEO van SuitSupply elke zes maanden langs zijn 110 filialen in 25 landen. Ontbijt met De Tijd.

‘Vind je dit lekker praten? Nee, toch?’ Fokke de Jong (50) is nog maar net aan een rijkelijk gedekte tafel gaan zitten als hij van gedachten verandert. De door zijn medewerkers gekozen ontbijtsetting voelt te statisch aan. En dus verhuizen we naar het aanpalende pand waarin het Antwerpse filiaal van SuitSupply zit.

Op een toonbank voor kostuumjasjes worden nu kannen met sap, manden met viennoiserie en schalen met fruit geschikt. ‘Haal jij voor mij en mevrouw even een lungo’, instrueert hij een jongeman die het tafereel gadeslaat. Die blijkt geen winkelbediende, maar De Jongs zoon. Hij is vanuit Nederland naar België gekomen om een dag met zijn vader te spenderen. ‘Mijn kinderen leven net zo’n nomadisch bestaan als ik. Nu spreken we hier af, maar in de weekends zien we elkaar ook vaak in New York. We nemen het vliegtuig zoals we de trein nemen.’
Ontbijt met
De Tijd

Antwerpen, 10 uur, in de winkel van SuitSupply.

Met Fokke de Jong praten we over zijn nomadische leven en zijn groeiplannen. En over herstelde flipperkasten.

De Jong - zwart pak, dito loafers - is de CEO van SuitSupply. Hij richtte het maatpakkenbedrijf op in 1999, als afgehaakte rechtenstudent. Eerst verkocht hij de items alleen online, daarna in een hoekje van een restaurant boven de A4, een snelweg tussen Amsterdam en Rotterdam. De formule werd aanvankelijk vreemd bevonden, maar sloeg aan. Veel mannen vonden het makkelijk om op weg naar hun werk even te stoppen voor een betaalbaar en op maat gemaakt kostuum.

Vandaag telt SuitSupply 110 filialen in 25 landen, waaronder Canada, Panama en China. ‘Onze omzet ging vorig jaar naar 550 miljoen euro, de ebitda zit op 100 miljoen euro en er is 30 miljoen euro nettowinst’, zegt De Jong.Hij kent de cijfers uit het hoofd, maar wil ze per se ook op een grafiekje tonen. ‘Dan zie je het covideffect.’

Voor de pandemie ging SuitSupply voluit voor groei. Er werden winkels geopend, er werd een vrouwenlijn gestart en er werd een beursgang overwogen. ‘En net toen we zoveel schuld op de balans hadden, moest de hele wereld ineens twee jaar thuis op de bank gaan zitten. Geen dinners, geen business, geen weddings. Alle gelegenheden waarvoor een man er goed wil uitzien, vielen weg.’

De jaarverslagen kleurden fors rood. In 2020 ging de omzet van 336 naar 205 miljoen euro en was er 109 miljoen euro nettoverlies. SuitSupply zag zich genoodzaakt bijkomende leningen af te sluiten en extra kapitaal te zoeken. De CEO pompte in 2022 eigenhandig 35 miljoen euro in het bedrijf. Hij kon niet anders, zei hij daarover in interviews. ‘Op een bepaald moment waren we technisch bijna failliet.’
Als eten en drinken

Tijdens het ontbijt herhaalt De Jong die woorden niet meer. Als je ernaar vraagt, zegt hij wel: ‘Natuurlijk ben ik bezorgd geweest. Maar je kan als ondernemer niet veel anders dan op zo’n moment vooruitkijken en lichtpuntjes zoeken. Ik ging focussen op de plekken waar de deuren van de winkels weer open mochten en de verkoop aantrok. Uiteindelijk is de business toch sneller opgeveerd dan ik dacht.'

Dat bracht een ander probleem met zich mee. De Jong vond maar moeilijk genoeg personeel. In de Verenigde Staten en op veel andere plekken in de wereld moest na de ontslagen ineens massaal worden aangeworven. ‘De bijkomende moeilijkheid was: we zijn geen winkel als Michael Kors (een Amerikaans luxemerk, red.), waar medewerkers in het magazijn voor een klant op zoek moeten naar een tasje in een bepaalde kleur. Omdat wij met een technisch product werken, steken we enorm veel tijd in opleiding. Pas na drie maanden hebben onze mensen de basics mee op het vlak van stijl, stof en maatwerk. Voor ze echt vaardig zijn, is al snel een jaar voorbij.’
"
Het pak wordt al twintig jaar doodverklaard, maar Suitsupply groeit elk jaar met 20 procent.
"
Fokke de Jong
CEO SuitSupply

Onder grote druk is het aanlokkelijk om toegevingen te doen, maar dat deed De Jong niet. ‘Aan ongeschikt en ongemotiveerd personeel heb je niets. Daarom heb ik me op een bepaald moment bijna voltijds met recruitment beziggehouden.’ In de VS, waar SuitSupply meer dan de helft van de omzet draait, moest hij tijdens de pandemie bijna al zijn medewerkers laten vertrekken, waardoor honderden aanwervingen moesten gebeuren. ‘Bijna elk laatste selectiegesprek is door mij of mijn zakenpartner gevoerd.’

Hoeveel toekomst heeft SuitSupply nog in een modewereld die sinds de pandemie bij los en comfortabel lijkt te zweren? ‘Het pak wordt al twintig jaar doodverklaard, maar SuitSupply groeit elk jaar met 20 procent. Voor zakelijke gelegenheden is het iets verminderd, maar pakken worden casual weer veel gedragen. En ook iemand die maar twee of drie dagen per week naar kantoor gaat, heeft er één nodig. Het is als eten en drinken: mensen kunnen uiteindelijk niet zonder er goed uit te willen zien’, zegt De Jong, terwijl hij opmerkt hoe zijn zoon wat verderop een witte linnen broek uitprobeert. ‘Mooi pakkie, hoor’, zegt hij aanmoedigend.

Ondanks het geloof in de toekomstbestendigheid zette De Jong in 2021 toch de vrouwenlijn Suistudio stop. ‘De oprichting daarvan is een van de fouten die ik als ondernemer heb gemaakt. Ik geloof nog altijd in een pak voor vrouwen. Een pak is het meest unisekse product dat je maar kan bedenken. Wat misliep, is dat we te veel wilden: een ander label, nieuwe designers, allemaal aparte winkels. Dat slorpte te veel tijd en aandacht op, terwijl in onze core - mannen tussen 25 en 40 jaar - nog zoveel groei mogelijk was. Dat heeft ons veel momentum gekost.’
Jetsetleven

Zijn ondernemingsdrang heeft De Jong niet van zijn ouders, die in het Friese Smallingerland een dierenartspraktijk runden. Zij waren van mening dat je carrière maakt door eerst hard te studeren. Maar dat was buiten de oudste van hun drie kinderen gerekend.

Als 16-jarige liet De Jong zijn schoolwerk liggen om afgedankte flipperkasten te herstellen en voor een stevige prijs weer te verkopen. Als universiteitsstudent zette hij een handeltje in melkpoeder en Levi’s 501-jeans op. ‘Ik ben altijd een vrij onafhankelijk baasje geweest, en geld maakte me nog vrijer', zegt hij. 'Natuurlijk kon ik dat ook verdienen met een studentenjob in een supermarkt of restaurant. Dat heb ik ook even gedaan. Maar dat ging me niet hard genoeg. (lacht)’

Nu gaat het wel hard. De Jong leeft een jetsetleven. Twee jaar geleden kocht hij een miljoenenappartement in New York over van de Britse acteur Daniel Radcliffe. Daar woont hij met zijn nieuwe partner en haar kinderen. Maar hij is ook veel onderweg met zijn privévliegtuig. Sowieso gaat hij elke zes maanden met zijn hele team alle SuitSupply-filialen af. ‘Ik ben geen persoon met hobby’s of zo. 95 procent van mijn tijd gaat naar SuitSupply. Als je dat leuk vindt, voelt zoiets niet als werk.’
"
Ik ben altijd een vrij onafhankelijk baasje geweest, en geld maakte me nog vrijer.
"
Fokke de Jong
CEO SuitSupply

De Jong gelooft dat een internationaal bedrijf als het zijne niet vanachter een computerscherm te runnen is. Op echte problemen stoot je niet via Zoom, daarvoor moet je de mensen zien en aanspreken. En een nieuwe winkel openen lukt volgens hem evenmin in een omgeving die hij niet zelf heeft gescreend. ‘SuitSupply blijft kiezen voor atypische locaties. Die kunnen mooi lijken op een foto, maar de realiteit kan heel anders uitpakken. Ik moet de buurt aanvoelen.’

De Jong zegt dat hij over enkele dagen naar Rome vliegt om precies dat te doen. Verdere uitbreiding zal ook de komende jaren gebeuren in landen waar SuitSupply al filialen heeft. ‘Ik merk dat daar nog veel marge is voor groei. In Parijs gaat straks onze tweede winkel open, maar in Frankrijk is zeker potentieel voor tien vestigingen. Dat is ook in de rest van Europa zo. En al helemaal in China en Zuid-Korea. Ik geloof dat we het bedrijf altijd moeten kunnen verdubbelen.’

Zijn zoon is weer dichterbij geschoven. We vragen of het de bedoeling is dat de kinderen binnenkort mee naar dat doel werken. ‘We zijn niet bezig er een familiebedrijf van te maken’, zegt De Jong, die ook nog een dochter heeft. Tegelijk snapt hij de vraag. ‘Voor veel modebedrijven blijkt het wel een succesformule te zijn. Kijk naar Hermès, LVMH en Chanel. Die blijven sterk, mede door de families die de touwtjes in handen houden. Dat zal misschien ook bij ons ooit zo zijn. Ik vind het belangrijker me te omringen met mensen die talent hebben, en werklust. Dat kan familie zijn, maar dat hoeft niet.’

De zoon lijkt er vooralsnog niet mee bezig. Hij scrolt op zijn gsm in afwachting dat hij met zijn vader de winkel uit kan. Het is tegen twaalven als dat lukt. Ze gaan lunchen. ‘En daarna samen naar wat leuke auto’s kijken.’

Ik ben erg tevreden over de shirts van La Montagna (heb er nu 5), maar ben er nog niet over uit of ik de nieuwe prijs wil betalen (250 ipv 200 euro) of dat ik een nieuw trial-error proces wil opstarten, bv. bij Gianni. Uiteindelijk doe ik toch jaren met zo’n shirt, hetgeen een hogere prijs wel zou verantwoorden, maar hetzelfde geldt eigenlijk ook voor de cheapere shirts (Luxire, SuSu, Atelier Munro).

Denk dat je nergens voor <100 EUR een kwalitatief mtm shirt krijgt nee.