Berlusconi is iemand die zich omhoog weten te knokken en na Fiat het grootste bedrijf van Italie heeft opgebouwd. Daar heb ik veel respect voor. Hij heeft hierbij in ieder geval de verdenking op zich geladen dit op een niet geheel kosjere wijze te hebben gedaan. Er is een aantal rechtszaken tegen hem gestart en toen heeft hij besloten de politiek in te gaan. Nu wendt hij zijn politieke macht aan om zichzelf en zijn naaste medewerkers te beschermen en zijn belangen veilig te stellen. Zijn motieven vind ik verwerpelijk en daar heb ik geen respect voor. Naast Balkenende zal hij het wel goed kunnen vinden met Bush. Maar wat wel gezegd moet worden is dat hij volgens mij beter dan welke premier voor hem in staat is gebleken stabiliteit te brengen in Italie, waar kabinetten voorheen meestal al binnen twee jaar vielen. De vraag is alleen of Italie meer gebaat is bij een boef die stabiliteit brengt, of bij een good old linkse coalitie die wat volatieler is (en waar corruptie natuurlijk ook niet uitgesloten is). Aan zijn (en dat van die minister van hem) historisch besef schort ook het nodige; die opmerking in het EP naar die Duitse Europarlementarier was zeer ongepast en hetzelfde geldt voor de opmerkingen over het Nederlandse euthanasiebeleid. Het is natuurlijk niet zo dat Italianen vanwege hun verleden zich niet mogen uitspreken over dergelijke kwesties, maar ik vind wel dat ze zich ervan bewust moeten zijn dat zij, niet wij, massaal hebben gekozen voor het fascisme en haar uitwassen en dat Mussolini en Italie bondgenoot van Nazi-Duitsland waren.