Heren, vragen voor de frequent flyer die een pak/jasjes meeneemt: Hoe neem jij jouw pak mee? Slim opgevouwen in ruimbagage, trek je je pak aan, gaat het mee in je handbagage ('pakkentas')? Tips voor een pakkentas?Dank alvast.
Gewoon aantrekken. Of losjes gevouwen in een hardshell handbagage. Al die speciale paktassen vind ik onhandig/onhandelbaar.
Dit. En als het in de (hand)bagage moet, dan binnenstebuiten vouwen en oprollen om een bijv een broek of toilettas, kreukeltechnisch het fijnst.
Ik heb vacuüm zakken die ik " omgekeerd " gebruik, pak losjes opvouwen, in de zak en dan lucht ERBIJ. Afsluiten en je hebt een bubbel waar je pak in woont en niet geplet wordt. Werkt voortreffelijk!
Menko ten Cate is in de verkeerde eeuw geboren. Niet dat de 73-jarige niet kan genieten van de geneugten van het moderne leven, maar soms kan hij gewoon zo hunkeren naar de tijd van het Grote Reizen. Toen zoiets als massatoerisme onbestaanbaar was en de reis nog meer voorstelde dan alleen de snelste en ongemakkelijkste manier om een bestemming te bereiken. "Ik loop er echt niet altijd goed gekleed bij, maar als ik een reis ga maken, trek ik een jasje aan. Een beetje klasse. Dan word je tenminste netjes geholpen ook."Ten Cate refereert aan de periode tussen, zeg, 1880 en 1950. Het reizen geschiedde per schip, trein of automobiel. Geen citytripjes, maar échte reizen, waarbij de happy few niet zelden maanden achtereen weg kon zijn. Het soort reizen waarbij ook de omvang van de bagage evenredig moest zijn aan het aantal dagen dat je van huis was. Die rolkoffertjes van heden ten dage, Ten Cate moet er helemaal niets van hebben. "Koffers uit de vorige eeuw, prachtig vind ik die. Toen was het vervaardigen van een koffer nog een beroep dat werd uitgevoerd door echte vakmensen. Die koffers, die gaan nog steeds mee."AntiekEn dat is te zien in de ruimte waarin Ten Cate en zijn echtgenote Kyra ontvangen. Overal staan koffers. Gestapeld, tot aan het plafonds en soms zelfs in elkaar geschoven. Allemaal antiek. Geen moderne meuk, niet de Samsonites die tijdens vakantievluchten precies passen in de bagageruimtes boven je hoofd.Nu ben ik vrij kritisch, maar een originele Louis Vuitton kan ik nauwelijks weerstaanLiefdevol streelt hij een lederen exemplaar van meer dan honderd jaar oud. "Voel toch eens. Zo maken ze ze tegenwoordig bijna niet meer."Hij is een verzamelaar, al noemt hij zichzelf liever een collectioneur. Een stuk of 250 koffers heeft hij zeker staan in zijn huis aan de Geldersekade, dat er niet alleen om die reden uitziet alsof je met een tijdmachine naar het begin van de vorige eeuw bent gereisd.Na ruim vijftien jaar is zijn verzameling - pardon: collectie - uitgegroeid tot een bijna onbeheersbaar geheel. Om al die koffers een gezicht te geven, verschijnt vandaag het Engelstalige The Menko ten Cate Collection: a lexicon of classic luggage. Zelfgemaakte foto's afgewisseld met lezenswaardige teksten van Andreas Koch over de verloren gegane kunst van het reizen. Vanaf 25.000 euroTerugkijkend concludeert Ten Cate dat hij als beginnend verzamelaar alles kocht wat los en vast zat. "Na een tijdje krijg je er meer kijk op. Nu ben ik vrij kritisch, maar een mooie Goyard of originele Louis Vuitton kan ik nauwelijks weerstaan." Antiek heeft dus zijn voorkeur, hoewel Ten Cate ook één modern exemplaar van 's werelds duurste merk Henk heeft staan. Futuristisch bijna, zo rood, met een beetje een jarenzestiglook. "Prachtig toch? Nieuw kost een instapmodel Henk vanaf 25.000 euro. Ik kon deze voor 2500 op de kop tikken, een prikkie."Die beschadigingen vind ik juist mooi, dan zie je dat deze koffers zijn gebruikt waar ze ooit voor waren vervaardigdWat opvalt, is dat zelfs de koffers die bescheiden van afmeting zijn een behoorlijk gewicht hebben. En niet dankzij het overdadige hang- en sluitwerk. Ten Cate glimlacht. "Dat zijn mijn favoriete exemplaren: stevig, dik leer. Een van de eerste koffers die ik kocht, tilde ik op. Het leek wel alsof hij al helemaal ingepakt was, terwijl er in werkelijkheid niks in zat."Van vrijwel alle koffers is het leer gebutst, riempjes zijn niet zelden geknapt. Duidelijk is dat de eigenaren, of misschien waarschijnlijker de dragers, er af en toe behoorlijk mee hebben gesmeten. "Die beschadigingen vind ik juist mooi, dan zie je dat deze koffers zijn gebruikt waar ze ooit voor waren vervaardigd."Ingebouwd cameraatjeVeel exemplaren hebben stickertjes met inheemse namen of verre bestemmingen. "Ik zit hier soms tussen mijn koffers en dan probeer ik me een voorstelling te maken van waar ze zijn geweest. Zo'n koffer heeft al een leven achter zich, dat spreekt ontzettend tot de verbeelding. Het zou mooi zijn als ze een ingebouwd cameraatje zouden hebben gehad, zodat ik die beelden kon terugzien."Hij is trots op zijn verzameling, maar is er, leuk genoeg, ook niet overdreven voorzichtig mee. "Twee, drie koffers gebruik ik als ik zelf een reisje maak, zoals onlangs naar Caïro. De meeste exemplaren zijn te groot of te onhandig. En daar komt bij: ik ben iemand die graag licht reist. Als je ziet wat mensen meeslepen als ze een paar dagen op pad gaan..."Ten Cate en zijn echtgenote, die in de goede tijd 'enige pandjes' kochten en weer verkochten, zijn wel een beetje in de contramine over zijn verzamelwoede. "Het wordt hier een beetje vol. Zoals dat gaat in een relatie: ik wil alles houden, zij zou alles weg willen doen. Ergens in de toekomst ontkom ik er niet aan een deel van de collectie van de hand te doen.'Andreas Koch, The Menko ten Cate Collection: a lexicon of classic luggage, uitgever Menko ten Cate, €49,50.
